خاطرات پوریا

به خاطرم است كه دردوران كودكى بسيارعبادت مى كردم . درزهدو پرهيزجديت داشتم .شبى درمحضر پدر نشسته بودم وتمام شب را نخوابيده و قرآن مى خواندم و گروهى دركنارما خفته بودند.حتى بامداد براى نماز صبح برنخواستند. به پدرم گفتم : از اين خفتگان يك نفر بر نخواست تا دو ركعت نماز بخواند،به گونه اى به خواب غفلت فرو رفته اند كه گويى نخوابيده اند بلكه مرده اند. پدرم به من گفت :عزيزم ،اگر تو هم خواب باشى بهتر ازآن است كه بدى مردم را بگويى و به غيبت و ذكر عيب آن ها بپردازى.      نبیند مدعی جز خویشتن را          که دارد پرده ی پندار در پیش گرت چشم خدا بینی ببخشند       نبینی هیچکس عاجز تر از خو...

روزى من منتظر مادرم بودم كه از خانه به حياط بيايد كه باهم به بيرون برويم و در ايستگاه اتوبوس نزديك خانه بايستيم و بعد تصميم بگيريم به پارك برويم يا به بازار . در همين فكر بوديم كه ناگهان باران نم نم شروع به باريدن كرد . در ايستگاه بوديم كه پيرزن تپلى با خوشرويى گفت : باران قشنگيه نه ؟ من گفتم : بله خيلى قشنگه مخصوصا اين كه نم نم هم مى باره بسيار بسيار قشنگ تر شده ! وقتى اتوبوس آمد پيرزن تپلى از صندلى بلند شد و به طرف ديگرى رفت و او دقيقا جلوى من فوت كرد . من خواستم پيرزن را بلند كنم و به بيمارستان ببرم كه مادرم گفت : الان نيروى امداد مى آيد نمى خواهد تو اين كار را بكنى فقط بيا برايش فاتحه بفرستيم نويسنده : پوريا .   ...